Deze zin herhaal ik altijd in mijn hoofd als ik me zorgen maak. ''Do not worry about tomorrow, trust in God.'' Soms is het moeilijk je vertrouwen te leggen in iets wat je niet ziet, niet kunt bewijzen. Maar als het eenmaal lukt, dan maak je je ook echt minder zorgen. Ik denk echt dat mensen die geloven in God minder zorgen hebben. Toen mijn oma overleed was dat natuurlijk heel rot. Maar we waren ook blij, ze was nu bij de Heer. Bij haar man die ze al zo lang kwijt was. Op de begravenis hebben mensen gehuilt, maar mij tantes hebben gedanst, omdat ze wisten dat ze nu veilig is. Elke keer als ik dit aan vrienden vertel die niet geloven, dan lachen ze me uit en zeggen ''Jullie vierden gewoon feest omdat ze dood is??!'' Maar de meeste snappen niet dat er voor ons ook een goede kant is aan sterven. Mijn oma was de sterkste vrouw die ik ooit heb gekent, toen ze ongeveer 14 was werd haar vertelt dat ze iets aan haar hart had, een gaatje in haar hart (wat ik ook heb, maar dan zo klein dat het niet erg is). De dokters vertelde haar dat ze beter geen kinderen kon krijgen, en dat ze waarschijnlijk niet heel oud zou worden. Ze heeft 10 gezonde kinderen gekregen en is 83 jaar geworden.
Dit was haar lievelings tekst:
17 Al zal de vijgenboom niet bloeien,
al zal de wijnstok niets voortbrengen,
al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen,
al zal er geen koren op de akkers staan,
al zal er geen schaap meer in de kooien zijn
en geen rund meer binnen de omheining –
18 toch zal ik juichen voor de HEER,
jubelen voor de God die mij redt.
|
Mooi Lotte!
BeantwoordenVerwijderen